The Crazy Family Blog

It's a big wide world out there. We know that life flows like a river and time waits for no one. We want to keep going as long and as far as we can take it. It takes a lot of work to plan a trip, not to mention a trip for a family of five, not to mention a family with twin 7-year-olds and a teenager! So we decided to share some of our experiences and hopefully, inspire someone out there to take their big, lovely family on a trip! So follow us around the world!

Click here to read this post in English!

Τι καταλαβαίνουν καλέ αυτά; Μικρά είναι, τι τα κουράζεις; Δε θα θυμούνται τίποτα ούτως ή άλλως! Δεν τα λυπάσαι να τα ξυπνάς μέσα στη νύχτα να προλάβουν την πτήση; Καλέ πώς θα περπατάνε με τις ώρες; Δε φοβάσαι μη στα κλέψουν; Μην αρρωστήσουν; Και δεν τα έκανες ρούχα τα λεφτά που ξοδεύεις για τα εισιτήριά τους;;;;

Ταξιδεύοντας τα παιδιά αντιλαμβάνονται
το μέγεθος του κόσμου


Στην ερώτηση αν αξίζει τον κόπο να κάνεις όλη τη διαδικασία και τα έξοδα για να ταξιδέψεις με μικρά παιδιά, η απάντησή μας ήταν από την αρχή «αμπσολούτλυ»!

Τα ταξίδια είναι διδακτική εμπειρία ζωής. Δίνουν στα παιδιά βιώματα που δεν ξεχνιούνται ποτέ, ακόμα κι αν ξεχάσουν τις λεπτομέρειες του ταξιδιού. Παράλληλα, τους προσδίδουν εφόδια και δεξιότητες που θα τους φανούν χρήσιμες σε όλους τους τομείς της ζωής τους και, φυσικά, τους ανεβάζουν σημαντικά την αυτοπεποίθηση! Άλλωστε, αν έχεις ταξιδέψει σε ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΧΩΡΑ, υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να κάνεις;

Το να περιμένουν στην ουρά τους διδάσκει
την υπομονή

Ταξιδεύοντας, τα παιδιά αντιλαμβάνονται το μέγεθος και την πολυπλοκότητα του κόσμου. Αποκτούν καλύτερη εικόνα του εαυτού τους και του ποιοι είναι πάνω σε έναν πλανήτη τεράστιο, αλλά ταυτόχρονα και τόσο μικρό! Ανοίγονται σε ερεθίσματα γλωσσικά, πολιτισμικά, γευστικά και γίνονται άνθρωποι του κόσμου που δε φοβούνται να δοκιμάσουν. Μαθαίνουν να ακούν, να γνωρίζουν και δε φοβούνται να εμπιστευτούν το καινούριο.




Βάζοντας τα μικρά παιδιά στη διαδικασία να βγουν από την ασφάλεια του σπιτιού και του μικρόκοσμού τους, τα βοηθάμε να αποκτήσουν αυτονομία και υπευθυνότητα. Με μια τόσο απλή δουλειά, όσο το να σύρει ο καθένας της βαλίτσα του, ή να μαζέψει τα πράγματά του όταν σηκωνόμαστε από ένα εστιατόριο, γίνονται οργανωτικά και υπεύθυνα. Το να περιμένουν στην ουρά για να επισκεφτούν ή να αγοράσουν κάτι τους διδάσκει την υπομονή, ενώ μπορούμε σταδιακά να τους δώσουμε και έξτρα ευθύνες, αφήνοντας τα, για παράδειγμα, να διαχειριστούν ένα μικρό ποσό χρημάτων για το οποίο είναι υπεύθυνα και το οποίο μπορούν να ξοδέψουν όπως θέλουν. Φυσικά, μικρές αναποδιές και γκρίνιες είναι αναμενόμενες, ειδικά στην αρχή. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ρισκάρουμε προκειμένου να μάθουν.


Σχεδιάζοντας τα επόμενα βήματα
Όλα αυτά είναι πολύτιμα μαθήματα και μια διαδικασία που ξεκινάει πολύ πριν το ταξίδι και μας φέρνει κοντά στα παιδιά μας. Γνωριζόμαστε καλύτερα, ακούνε ιστορίες μας αλλά κι εμείς γνωρίζουμε τα παιδιά ως ανεξάρτητες οντότητες. Προϋπόθεση, να εμπλέξουμε τα παιδιά στη διαδικασία της οργάνωσης, από το «βοήθησέ με να διαλέξουμε ξενοδοχείο», «προτιμάς να επισκεφτούμε αυτό ή το άλλο μουσείο;», «ποια ρούχα θέλεις να έχεις μαζί σου;» μέχρι το «έλα να δούμε τις φωτογραφίες που βγάλαμε και να διαλέξουμε μερικές για εκτύπωση»! Όλα αυτά είναι χρόνος που η οικογένεια περνάει μαζί. Στιγμές, ώρες και μέρες που ο χρόνος συμπιέζεται – ώρες στο αυτοκίνητο, στο αεροπλάνο, στο πρωινό ή σε ένα όμορφο καφέ όπου μπορούμε μακριά από τα διαβάσματα, τις δουλειές και τα κινητά που χτυπάνε, να τα ακούσετε, να τους εξηγήσετε τον κόσμο, να παίξετε ή να δείτε ταινίες.


Γιατί να ταξιδέψω λοιπόν με τα παιδιά; Γιατί είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορώ να τους κάνω!

No comments:

Post a Comment

Tell us what you think!